zondag 4 november 2012

Election Day


©Cbs News Picture

Er zijn ongetwijeld lezers van dit blog die dit onderwerp eigenlijk totaal niet interessant vinden, maar ik ga toch een poging wagen wat interesse op te wekken. Deze week kan ik niet anders dan te schrijven over ... de Amerikaanse verkiezingen!

Dinsdag is het namelijk zover. Weken, maanden, jaren zelfs (in het geval van Mitt Romney) zijn de twee kandidaten bezig geweest met campagnevoeren voor de baan van machtigste persoon ter wereld. We hebben President Barack Obama van de Democratische Partij aan de ene kant, en oud Gouverneur Mitt Romney van de Republikeinse Partij aan de andere.

Het wil nog wel eens voorkomen in Nederland dat de Republikeinse Partij negatief wordt afgeschilderd, en ik heb al flink wat nieuwsartikelen voorbij zien komen uit Nederland die vertellen dat Obama eventjes een gemakkelijke overwinning gaat behalen. Dat moet ook bijna wel, want gebeurt er niet elke week iets raars met die gekke Romney? Is het niet een opmerking waarmee hij de helft van Amerika als luie, van de overheid afhankelijke nietsnutten wegzet, dan is het wel een nieuwsbericht dat laat zien dat Romney bijna geen belasting betaald. Hij is extreem rijk, maar betaalt maar zo’n 15 % belasting. Kan zo'n man überhaupt een kans maken bij de 'gewone' bevolking?

Jazeker, want met nog maar een luttele dag voordat Amerika naar de stembussen gaat te gaan, staan Romney en Obama vrijwel precies gelijk in de peilingen. Hoe kan dat? Ten eerste is Amerika nou eenmaal een conservatieve natie, altijd al geweest. Ten tweede zijn Amerikanen zeer trouw aan hun partij. In Nederland zou je zonder problemen kunnen overstappen van de PvdA naar, pak 'm beet, CDA, in twee verschillende verkiezingen. In Amerika is dat veel minder gebruikelijk, want je politieke partij is bijna net zo belangrijk als je religie hier. Een meerderheid van de natie lid is van één van de twee partijen. Zelfs veel van de mensen die zeggen onafhankelijk te zijn hebben stiekem een duidelijke voorkeur, en wijken daar vrijwel nooit van af. Aangezien beide partijen ongeveer evenveel vaste supporters hebben zijn Presidentsverkiezingen vaak erg spannend.

Die politieke voorkeur wordt vaak door ouders overgebracht op de kinderen, iets wat je in St. Louis erg goed merkt. De meeste studenten hier komen uit een welvarend milieu, en hebben Republikeinse ouders. Veel van de studenten hebben feitelijk geen andere keuze dan hun eerste stem ook uit te brengen op die partij, zelfs als ze er eigenlijk stiekem tegen zijn. Eén verhaal dat ik heb gehoord over dwangpraktijken van ouders was een moeder die haar dochter letterlijk vertelde haar niet meer als deel van de familie te zien als zij op Obama zou stemmen. Een ander verhaal ging over een grootmoeder die elke week haar kleinkind belt om haar politieke propaganda te delen. Veel studenten staan nog ingeschreven bij hun ouders' huis, en ontvangen daar een uitnodiging om te stemmen. Ouders vullen vaak het stembiljet al in en sturen het dan op naar hun kinderen. Ga daar maar eens tegenin als kind.

Een ander pessimistisch gegeven is het feit dat Amerikaanse studenten over het algemeen totaal niet geïnteresseerd zijn in politiek. Ik ben lid van de Political Science club hier, met ongeveer 15 anderen. Er gaan meer dan 10.000 studenten naar SLU. Gevolg is dat mensen er weinig van af weten, en vaak maar gewoon het verhaal herhalen dat hen verteld werd door hun ouders, zonder er eigenlijk serieus over te hebben nagedacht. Ga maar eens aan een gemiddelde student hier vertellen dat het best mogelijk is om iedereen een zorgverzekering te geven voor een lage prijs: ze zullen versteld staan van hoe goed dat klinkt! Oké, met Rutte 2 wordt dat misschien een lastiger verhaal, maar mijn punt mag duidelijk zijn.

Als Nederlander wordt je hier trouwens gek aangekeken als er over Europese politiek gepraat wordt. We worden gezien als een stelletje socialisten, en als ik vertel dat we in Nederland net verkiezingen hebben gehad en dat de Arbeiderspartij samen met de Liberaal Conservatieven gaan regeren, kunnen er serieus mensen van hun stoel vallen. Voor hen klinkt dat als een communistisch/socialist bolwerk, waardoor ik ook altijd maar even aan mijn verhaal toevoeg dat we ook nog een echt (oud)-communistische partij in het land hebben (de SP). Een coalitie klinkt hier trouwens ook als een gek idee, want samenwerken zit er écht niet in op het moment.

Dat zal toch wel nodig zijn, want er is een grote kans dat er een verdeeld congres gaat komen na de verkiezingen. De Senaat(eerste kamer) lijkt Democratisch te blijven, terwijl de Amerikaanse tweede kamer sowieso door een Republikeinse meerderheid gecontroleerd gaat worden. Ik kan niet wachten op dinsdag te zien wat er gaat gebeuren, nu die jarenlange campagne eindelijk ten einde gaat komen. Hopelijk was het verhaal interessant genoeg om het helemaal door te lezen; voor al die doorzetters een klein gebaar:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ArC7XarwnWI

Wil je weten bij welke kandidaat jij het dichtste staat (de kans dat dit Obama is, is voor een gemiddelde Nederlander ongeveer 99%), doe dan de test op http://www.isidewith.com/presidential-election-quiz
Er zitten ook een hoop onbekende kandidaten in de test, maar beter is het om die te negeren, want 3rd-party candidates hebben geen schijn van kans in Amerika. Dat is een verhaal voor een andere keer, het is bedtijd hier. Tot volgende week!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten